Accra

Hallo allemaal,

Daar ben ik dan, ....in Accra.  Nadat Esther en Koko mij naar het vliegveld in Brussel hebben gebracht (foto), ben ik ik eerst van Brussel naar Frankfurt gevlogen, vervolgens naar Lagos (Nigeria) en van daaruit naar Accra. De vlucht was goed verlopen. Heb nog 2 aardige Noren leren kennen, die naast me zaten in het vliegtuig. Eenmaal in Accra ervaar je meteen de klimaatshock. Onzettend warm en klam, zweten als een ott.......bergh, nee geen weer voor een blanke ;-)

In het vliegveld werden we meteen verwelkomd met muziek en het was niet te missen....heel Ghana staat op zijn kop..... er is nl  de Africa Cup hier aan de gang!! Overal en alles versierd met de nationale kleuren (geel, groen en rood). Iedereen loopt in de nationale kleuren rond en je kunt op ieder hoek  vlaggen en shirts kopen. 

In het vliegtuig heb ik ook 2 andere vrijwilligsters van Meet Africa leren kennen, Saskia en Chiara. Zij hebben op het laatste moment besloten om vanwege de situatie daar, niet naar Kenia te gaan, , maar vrijwilligerswerk in Ghana te doen. We werden vervolgens op het vliegveld opgehaald door Aruna, een jongen die voor  Meet Africa werkt. Hij zorgde dat we niet door de 10-tallen taxichauffeurs werden lastiggevallen en meteen netjes in een taxi konden stappen.

We zijn vanuit het vleigveld meteen naar Vic's huis gereden (zo'n 20 minuutjes), waar we 2 nachten zullen blijven. Ook Vic werkt voor Meet Africa.  We slapen hier met zijn 3-en op een kamer , een 2-persoonsbed en een matrasje op de grond (foto). En vanwege de malariamug moeten we natuurlijk onder klamboes slapen. Door de uitputting van de reis heb ik eigelijk best goed kunnen slapen, ookal was het een vreemd bed ;-)

De volgende ochtend werden we erg vroeg ' gewekt' door de geluiden van een moskee. Na een lekkere douche (ja, die hebben ze hier nog!:-) en een heerlijk broodje ei, zijn we met Aruna op pad door  Acccra gegaan. Eerst zijn we een korte stop bij een wisselkantoor gemaakt om onze Euries naar Sedies te wisselen. Daarna ook nog even bij een bank langs om hetzelfde met de travellerchecks te doen. Vervolgens naar het centrum van Accra....Tja, dat is een beleving op zich. .....en ook heel lastig om in woorden uit te leggen... een poging: zeer druk, chaotisch, luidruchtig, verkeer dat doorelkaar heenraast, toeters, maar ook gezellig, vrolijke mensen, ' relaxed'. Wij als blanken werden (met name op de markt die we ook bezocht hebben)  natuurlijk wel veel aangesproken en gevraagd om dingen te kopen, maar met een vriendelijk ' no, thank you" laten ze je verder ook met rust. 

Accra is een grote, drukke stad  waar ongeveer 5 miljoen mensen wonen met veel 'tegenstellingen', wel geasfalteerde hoofdwegen, erg slecht onderhouden,  open riool, geen stoepen, alleen veel zand en stof, wel weer veel en ook dure auto's, arme krotjes, maar wel dure mooie leren bankstellen om te kopen, iedereen heeft  een mobiele telefoon, maar vlees kan alleen op hele speciale gelegenheden gegeten worden enz. En alles wordt hier op het hoofd gedragen, het maakt niet uit wat...  van klein tot super groot, schalen met eten, dozen met kleren, vaten met drinken enz.... (foto) Je vraagt je soms af hoe ze het doen.    Al met al heel veel indrukken.... 

Na een rondleidng door de stad (wat we trouwens allemaal te voet hebben gedaan)  zijn we met de 'trotro' naar het strand gegaan (foto). Een trotro is hier de meestgebruikte en goedkopste manier om van A naar B te komen. Het zijn mini-busje  van voor de 2de wereldoorlog;-), die in Nederland niet door de APK zouden komen (op zijn zachts gezegd). Ons busje schoot de deur de hele tijd open onder het rijden. Je kunt zo'n busje met de hand aanhouden en dmv een gebaar kun je aangeven waar je heen wilt. Ieder deel van de stad heeft een eigen handgebaar. Vervolgens worden de busjes zo vol mogelijk geduwd en als de ruimte in de bus op is (waarvoor ook andere maatstaven gebruikt worden dan in Nederland;-), wordt ook gewoon het dak gebruikt (foto)....

Accra ligt zoals gezegd aan de zee en heeft ook een aantal mooie stranden. De meeste horen bij hotels en moet je dus voor betalen om op te mogen. Maar dit, net als al het andere is hartstikke goedkoop (zolang je tenminste een lokaal iemand bij je hebt die weet wat de standaard prijzen zijn en hij voor je 'onderhandeld' ;-)

Eenmaal op het strand hebben we genoten van een lekker drankje en van het heerlijk briesje (foto). Ook hebben we onze eerste 'encounter'  met een tropisch dier gehad ;-)  We hebben een mooie python mogen vastgehouden (nou, ja tegen betaling natuurlijk, erg toeristisch) en zelfs om de nek gehad ;-) (foto) Gelukkig bijten ze niet, maar wurgen ze alleen maar ;-)  Apart gevoel moet ik zeggen...

Na wat gerelaxed en gegeten te hebben op het strand zijn we langzaam weer terug naar ons gasthuis gegaan. De woning die zij hebben is voor hier vrij luxe; het is van steen, in een soort virkant gebouwd met een binnenplaatsje (foto), het heeft verschillende kamers en zelfs een toilet en douche. Het enige minpuntje: het is ONTZETTEND warm binnen!!

Nou, en zojuist hebben we gegeten. Vic had kip voor ons klaar gemaakt, wat erg bijzonder is, aangezien ze dit echt met hoge uitzondering eten.

En nu zitten we te internetten om de hoek van het gastgezin. Tja, nog even snel gerbuik van maken, want over een aantal dagen zal dat niet zo makkelijk meer zijn.  Nou, ik ga er weer vandoor.... Tot......?

Liefs Claudia