Darwin-Broome

22 september 2008 - Pardoo, Australië

De laatste dagen in Darwin hebben we nog een museum bezocht en een marktje. Op dit marktje speelde een 'bandje' (nou ja, 2 personen); 1 op de drum en de ander op didgeridoos... En echt, ze waren ontzettend goed. Aan de lijve ondervonden te hebben hoe lastig het is om op de digeridoo te spelen, neem ik mijn petje af voor deze meneer.  Hij speelde echt ongeloofelijke 'tunes' op 4 verschillende soorten digeridoos; gewoon geweldig om naar te luisteren.

Ook de laatste 2 nachten in Darwin nog wat 'aanvaringen' met mijn kamergenote gehad (we lagen maar met z'n 2-en op de kamer, nou ja officieel dan....); ze had blijkbaar besloten om middden in de nacht haar  'vriendengroep' en haar nieuw verworven scharrel stiekum mee naar onze dorm-kamer te nemen.... en dan bedoel ik niet om te slapen...... ja echt! Sommige mensen kennen blijkbaar helemaal geen schaamte... Dus dat was me nog een hele scene.....

En vorige dinsdagochtend zijn we dan met een hop-on-hop-off bus op een 4-daagse rit naar Broome vertrokken. De eerste dag naar Litchfield national Park geweest en bij 2 verschillende watervallen gestopt  en lekker gezwommen. Ook hebben we metershoge en brede termiettorens gezien.  Indrukwekkend hoe zo'n kleine beestjes dat kunnen maken. En aan het einde van de dag nog lekker in wat 'hot-pools' gedobberd. En op de weg naar onze slaapplaats, heeft onze chauffeur nog een flinke noodrem en wat stuur en draaikunsten moeten vertonen om niet met 80 km per uur op een kudde overstekende koeien in te rijden, die in het donker opeens te voorschijn kwamen......pfff was echt net op het nippertje dat we ze gemist hebben....... hebben even een tijdje allemaal met kloppend hard stilgezeten en moeten bijkomen.... Een kangeroo aanrijden, wat hier regelmatig gebeurt, is op zijn zachts gezegd niet leuk, vooral voor het beestje niet. Maar inrijden op een kudde koeien die per stuk toch snel zo'n 400 kg wegen, dan blijft er van de bus (en inzittende) volgens mij niet veel meer over....   En vervolgens in Catherine overnacht (na een heerlijke bbq maaltijd).

De volgende ochtend een tijd gereden tot aan de grens met de West Australie. Hier vlak voor de grens geluncht en alle fruit en groente opgegeten. Dit omdat vanwege quarantine-voorschriften (risico op besmetting met ongedierte, voornamelijk fruitvliegjes geloof ik) geen fruit en groente mee de 'grens' over genomen mag worden en wordt dit ook streng gecontroleerd. Na de inspectie  en een weer een lange rit (oh ja, en de klok 1,5 terug gezet te hebben) was het tijd voor een bootcruise op het grootste 'kunstmatige' meer van Australie; Lake Argyle. En met groot bedoelen ze hier ook groot; het duurt zo'n 1,5 uur per speedboot (die wrs zo'n 50-60 km per uur vaart) om van de ene naar de andere kant te varen, het water van heel 'sydney-harbour' past er 4x in. En 'vanuit' het meer wordt electriciteit voor de wijde omgeving verzorgd.

Daarna hadden we normaal gesproken de mogelijkheid gehad om een scenic vlucht te doen over de nationale parken, maar triest genoeg was het vliegtuigje waar wij ook eigelijk mee zouden gaan, net 2 dagen eerder neergestort, met 4 passagiers aan boord, die het allen helaas niet overleefd hebben.........weer Pfffffff.....   Daarna overnacht in Wyndham, waar we nog een kleine slang gezien hebben en 's avonds gezellig wat gekaart en gedronken hebben.

De volgende ochtend ook weer vroeg op om eerst een stuk te rijden en daarna weer een flinke klimtocht te maken naar een 'uitgedroogde' waterval. Waar we wel weer lekker hebben kunnen zwemmen......maar goed, het blijft de vraag, 'hoeveel bloed, zweet en tranen heb je/ik over voor een koele dip.......  een verkoelende dip die je vooral nodig hebt OMDAT je net hebt zitten ploeteren en zweten om hier te komen...'.

Daarna weer flink wat kilometertjes afgelegd tot aan onze volgende slaapplek, in Fitzroy Crossing. Een kampeersite dit keer, en aangezien we maar met z'n 5-en waren hadden we als we gewild hadden ieder een eigen 4-persoons tent kunnen bewonen.

En vrijdag, alweer de laatste dag, naar Geikie gorge gegaan, waar we een zeer interessante Aboriginal bootcruise gemaakt hebben. Zowel de informatie/verhalen, uitzichten en omgeving waren weer prachtig. Over Aboriginals gesproken; ze hebben een zeer 'interessante' geschiedenis en tot op heden blijft het toch een beetje een 'apart' volk en tevens rond heel Australie een controversieel onderwerp. Wellicht dat ik de volgende keer wat tijd heb om hier meer over te schrijven.

En daarna weer een lange rit naar Broome. S 'avonds aan het strand van de zonsondergang genoten en vervolgens met z'n allen een pizaatje veroberd.

Al met al hebben we in die 4 dagen weer flink wat kmtjes gereden, ik schat zo'n dikke 2000 km....

En nu ben ik alweer 3 dagen in Broome. We zitten in een vrij luxe, maar daardoor ook vrij duur hostel. Waarvan lekker een dag aan het zwembad gehangen en niks gedaan... Broome is veel kleiner dan ik verwacht had, net trouwens als de meeste andere steden hier. En het weer is nog steeds bloedje, bloedje heet.... Ik ben blij dat we morgen weer zuidwaarts gaan en het hopelijk weer wat koeler gaat worden (ach, het is ook nooit goed, he;-)).

Dus ja, morgen gaan we weer verder met de hop-on-hop-off-bus, verder richting zuiden van de westkust, met als eindbestemming Perth.

Nou, dat was het weer even, dus tot de volgende keer maar weer.

 

Foto’s

4 Reacties

  1. Esje:
    22 september 2008
    Hee lieverd,
    Pff je moet er niet aan denken dat jullie in dat vliegtuigje hadden gezeten.... :( Lucky you!!. Hier alles palettie. Ik hoef nog maar een weekje in Roermond te werken en dan ben ik eindelijk af van dat gereis. Haha wat stelt een ritje Landgraaf - Roermond nou voor tegenover die km's die jij daar maakt... Heel veel plezier nog, enne vergeet niet tussen die leuke dingen door ook nog ff te relaxen hè!!
    Hele dikke kus Esje
  2. Marieke:
    23 september 2008
    Ieks ja, wat een eng idee dat jij ook in dat vliegtuigje had kunnen zitten... Over de Aboriginals: als je terug in NL bent moet je maar eens 'de clan van de wilde honing' lezen, een populair-wetenschappelijk boek van een Nijmeegse culturele antropoloog Ad Borsboom (heel aardige man ook) die een paar maanden intensief met Aboriginals heeft samengeleefd. In het boek vertelt hij over hun wonderlijke wereldbeeld. Maar dat is voor thuis, nu nog even lekker rondreizen! Groetjes!
  3. natje:
    24 september 2008
    je had ook erbij kunnen gaan liggen, was je wéééér een ervaring rijker hihi.
    Stoute groet van mij
  4. Marianne:
    25 september 2008
    Hallo Claudia,

    Heerlijk, om zoveel spannende berichten in één keer te ontdekken!
    Als je van al je avonturen nu eens een soap-script ging schrijven? "Claudi gets Aussi" of zoiets... Succes en kijkers verzekerd!
    Ik ben ook heel nieuwsgierig naar het wereldbeeld van de aboriginals, dus laat maar komen die verhalen. (Mag ook straks thuis bij een boterham met kaas of een stuk Limburgse vlaai!)
    Veel plezier in Perth,

    Marianne