YESSS, finally....JAW...JJA...JJAAWWW..JAWS!!!

YES!!!!!!   Eindelijk, na bijna precies 10 jaar wachten, was het eergisteren dan zover!!!!   Mijn (voorlopig;-)) laatste adrenaline-verhogende activiteit en waarschijnlijk 1 vd hoogtepunten van mijn reis, waar ik al op aant het wachten ben sinds mijn allereerste 'verre' reis...!!!

Even een korte uitleg....Bijna precies 10 jaar geleden, om precies te zijn, december 1998,  heb ik met Krista en Petra, mijn zusjes, mijn eerste verre reis gemaakt...naar Zuid Afrika. Kris was daar voor stage en Peet en ik gingen haar opzoeken (waarschijnlijk is deze reis het ook 'schuld' dat de 'travelbug' in mijn bloed is gaan zitten;-).....). Anyway, voordat we vertrokken, had ik natuurlijk goed op internet gekeken wat we allmaal konden zien en doen..... En toen kwam ik dus ook een site tegen om dit te doen...Ik zag het en ik was verkocht..... ik heb altijd al een fascinatie (gecombineerd met wat angst)  voor deze geweldige dieren gehad....    En wat bleek, het kon dus gedaan worden in de regio (Mosselbaai) waar wij zouden zijn met onze reis. Dus ik natuurlijk  helemaal blij en verheugde me er ontzettend op. Eenmaal daar, wij op zoek naar de precieze locatie..... en eenmaal gevonden...... een enorme teleurstelling, want helaas het was 'gesloten' vanwege de schoolvakantie en de druk bezochte stranden en de grote risico's die dat met zich mee zou brengen....... Dus zwaar teleurgesteld hebben we rechtsomkeerd moeten maken.....

Maar sindsdien zit het dus wel in mijn koppie, en wist ik dat ik dit ooit nog absoluut wilde doen. Helaas zijn er maar 2 of 3 plekken op de wereld waar het gedaan kan worden; Zuid Afrika is 1, ik geloof ergens in Amerika 2...en de 3de plek....yep niets minder dan AUSTRALIE..... Port Lincoln om precies te zijn. Een klein havenplaatsje in de 'buurt' van Adelaide.  En daar ben ik dus 30 oktober naar toe gevlogen (45 min.vanaf Adelaide) , om op vrijdag de 31ste mijn langverwachte 'droom' te kunnen vervullen. Ik had een goedkoop hotelkamertje geboekt, omdat er helaas geen hostel in dit plaatsje zijn en donderdag lekker van mijn privacy en tv op de kamer;-) genoten. Die avond gingen er wel wat zenuwachtige gedachten door me heen...: 'Wat als de kooi het niet houdt', 'wat als de kooi zinkt..' hmmmm, geen fijne gedachte...slik....   Maar om 5;45 de volgende ochtend ging mijn wekker......en om 6;20 werd ik opgehaald door de taxi om me naar de haven te brengen.

En niet veel later kwam ook de boot aan, waarmee we zouden gaan....en was het tijd om aan boord te gaan en dat te doen waar ik al 10 jaar op gewacht heb.....En lieve lezers, weten jullie ondertussen al, wat 'dat' is, wat mijn langverwachte droom is, wat ik de 31ste oktober 2008 heb gedaan??????  Nou, ik zal het maar 'verklappen';-)........ het is.......   "Shark-Cage-Diving", oftewel zwemmen met echte wilde mensenhaaien......nee, niet ECHT zwemmen MET natuurlijk.... nee, wel in aan kooi off course;-) ......Yep, ik heb het water gedeeld met echte 'Great Whites' en ze van nog geen 50 cm afstand gezien!!!!! En...... het was SUPER, OVERWELDIGEND, PRACHTIG!!! Echt onbeschrijfelijk!!

Misschien, denkt een aantal van jullie nu wel;'is ze helemaal gek geworden', is ze door al dat gereis haar verstand in de Outback verloren;-)' , maar geloof me lieve lezers, nee hoor, verre van.... Het is echt hartstikke veilig om dit te doen. Je zit dan wel in het zelfde water als deze geweldige (gevaarlijke) beesten, maar je zit in een grote ijzeren kooi en dus veilig achter de tralies waar de haaien niet (nou ja bijna niet;-)) bijkunnen....

Om even terug te gaan naar de rest van het verhaal; nadat de boot aangekomen was in de haven en wij allemaal aan boord waren gegaan (20 personen plus 3 bemanningsleden), vertrokken we richting de 'Neptune Islands'. Dit zijn kleine eilandjes waar, zeehondenkolonies te vinden zijn en dus ook het jachtgebied van de 'great white shark' is.  Echter, de eilandjes liggen zo'n dik 3 uur varen buiten de kust en het weer die dag was helaas niet echt ideaal, er stond een flink, flinke wind, wat niet echt bevorderlijk is voor een bootrit.... En helaas (ben ik de afgelopen maanden achter gekomen) dat ik sowieso vrij snel zeeziek word.... Dus ja, de bootrit erheen en terug, was een minder prettige ervaring (op zijn zachts gezegd) voor de meesten van ons.... Ik zal jullie verder de details besparen, maar laten we maar zeggen dat we blij waren dat ze genoeg 'spuugzakjes' aan boord hadden voor de hele vaart..... (en  ik wist niet dat het kon maar ik heb nu nog 'spierpijn' in mijn maaggebied en slokdarm van het hele gebeuren....). Oh ja, en geloof het of niet, het is blijkbaar ook mogelijk om onderwater zeeziek te worden, als de golven maar heftig genoeg zijn........en yep, ik spreek helaas uit ervaring.... :-(.  Gelukkig had het 1 voordeel; de haaien werden er wel meer door aangetrokken.... Maar nogmaals, verdere details zal ik jullie  besparen....echt geloof me.....   En het was aan het einde van de dag dus wel een hele opluchting  toen we weer voet aan land zette...

Eenmaal aangekomen op de lokatie waar we het water in zouden gaan, moesten natuurlijk eerst de haaien gelokt worden. Eerst werden wat flinke ingewanden van andere vissen (mn tonijn) het water ingegooid, vervolgens een paar scheppen van een vloeibaar rood goedje  (voornamelijk visbloed) en als laatste werden aan de zijkant van de boot zakjes met tonijnolie bevestigd...  Tja en dan is het wachten...... wachten tot de haaien hun maaltijd komen ophalen... ;-) .  En ja hoor, we hoefden niet lang te wachten, na zo'n 20 minuutjes kwam de eerste flinke haai al opdagen. Nee, geen kleine jongen hoor, maar een haai waar je U tegen zegt.... En niet veel later de 2de.  De kooi werd in het water gelaten en niet veel later kon de eerst groep van 4 personen de kooi in. De kooi drijft aan de achterkant vd boot en je klimt er van de bovenkant in. Als iedereen erin is, wordt de kooi zo'n 2 meter van de boot gelaten.  In de kooi zijn 4 mondstukken bevestigd waardoor je ademt en je hoeft dus geen ervaren duiker te zijn om dit te doen.  Je draagt een dikke wetsuit, omdat het water erg koud is en je 45 minuten in het water blijft.

Bij alle groepen waren gelukkig altijd wel een aantal haaien steeds in de buurt van de kooi. En wat een joekels zeg!! En er was gelukkig ook genoeg 'actie'!! Er werden grote stukken tonijn aan een lijn voor de kooi gegooid, die de haaien natuurlijk probeerden te bemachtigen. Maar aan de ander kant van de lijn staat 1 vd bemanningsleden, die steeds aan het lijntje trekt als de haai naar de vis probeert te happen. Soms was de haai sneller, soms de crew....   Maar het zorgde in ieder geval voor wat superactie en dat de haaien SUPERdicht bij de kooi kwamen (soms zelfs iets te dichtbij;zie foto's). Een haai die probeert het stuk vis te pakken te krijgen en ernaar hapt en soms ermee in 'gevecht' is, op nog geen halve meter afstand...echt super!!!!

Toen het mijn beurt was om het water in te gaan, had ik vantevoren verwacht dat ik zenuwachtig zou zijn en het eng zou vinden....maar dat was helemaal niet zo...ik had er alleen maar onzettend veel zin in. En eenmaal onderwater hetzelfde; het zijn zo'n mooie, fascinerende beesten, ze stralen zoveel kracht uit, maar toch was ik helemaal niet bang, juist het tegenovergestelde....ja heel raar, kan het ook niet  echt beschrijven... Op een gegeven moment, kwam er eentje zo dichtbij, dat ik heel sterk de neiging had om hem(haar) aan te raken, te 'aaien' ...heb het niet gedaan 'natuurlijk', omdat het niet mocht (en toch wel wat gevaarlijk is enzo;-))..... maar wilde het wel heel graag.......

Al met al schat de kapitein, dat we gedurende de dag ongeveer 5 verschillende 'Great Whites' hebben gezien, dus niet verkeerd!!

Dus ja, na 10 jaar wachten heb ik dan toch eindelijk 'ge-shark-cage-dived',.... 'gezwommen' met echte mensenhaaien....... en het was een onvergetelijke dag!!   Een dag die ik me altijd zal herinneren.............

Liefs Claudia

PS: vergeet vooral ook niet de foto's te bekijken!!