Broome to Perth

Halliehallo lieve lezers,

Ik ben er weer. En ik ga proberen het dit keer kort en krachtig te houden....., met de nadruk op proberen;-).

Nou, de hoogte (en diepte) punten van de afgelopen maand:

- Gezwommen met manta-rays!

- Wilde dolfijnen van heeeel dichtbij gezien.

- Nature's Window.

- de 'Pinnacles'

- Een 'driver-from hell'.

- Een aantal dagen gewerkt (sinds 9 maanden;-)).

- Mini-tornado's gezien.

- Perth, een geweldige stad!

- Fremantle gevangenis

- De fietsrit van mijn leven.

De afgelopen maand ben ik van Broome naar Perth gereisd, met verschillende tussenstops.

De laatste avond in Broome zijn we (Eline, Paul en ik) naar een live-bandje gaan luisteren en dat was nog een heel gezelige avond! Met allemaal een paar drankjes op en een voornamelijk 'hippie'publiek, die lekker gek stonden te doen, hebben we wat afgelachen die avond... Vanuit Broome zijn we vervolgens 23 september weer vertrokken met Easyrider, de hop-on-hop-off-bus. Eerste overnachting; Pardoo, een 'cattle(vee)-station', in the-middle-off-nowhere. Die dag nog korte stop gemaakt op '80-mile-beach' waar aparte schelpen te vinden waren. 

Volgende ochtend, richting Karijini National Park, waar we een aantal gorge-wandelingen en weer een dip in een waterval gemaakt hebben. En onderweg nog zo'n 4-5 mini-tornado's gezien, sommige op maar een paar meter afstand. Het waren blijkbaar maar 'kleintjes' (zo'n 6-7 meter breed), maar desalniettemin toch indrukwekkend! En overnacht in een tentenkamp.

De ochtend erop verder naar Exmouth, wat een lange, lange rit was... Gelukkig was er even wat 'sensatie' tussendoor, toen we een platte band kregen en we (nou ja, de chauffeur, wij stonden erbij en keken erna;-))  midden in de 'woestijn' op het heetst vd dag de band verwisseld moest worden.

De volgende ochtend nog naar een mooi uitzichtpunt gereden en daarna weer op weg richting Coral Bay, een mooi, klein plaatsje aan zee. De zee is hier zo ongeloofelijk mooi!! Wel 4 of 5 verschillende kleuren helder blauw, echt schitterend! Hier zijn we een aantal dagen gebleven en hebben we ook lekker gesnorkeld en een dagtrip met een boot gemaakt. OP deze tour hebben we dus met manta-rays gezwommen!!! Echt geweldig! Er waren 3 manra-rays; 1 vrouwtje, die achterna gezeten werd (hoe kan het ook anders;-)) door 2 mannetjes.  Alleen was zij er niet zo van gediend, wat voor ons goed uitkwam, want daardoor probeerde ze ons als 'decoy'(afleiding) te gebruiken voor de mannetjes en zwom ze dus de hele tijd midden door ons snorkelgroepje heen, echt soms op maar 50 cm afstand van ons!!! Echt super! Geweldig om zo'n mooie aparte dieren in het wild van zo dichtbij te mogen meemaken. Ze bleven de hele tijd om ons heen 'cruisen' en soms leek het alsof ze recht op je af kwamen zwemmen en uiteindelijk pas op het allerlaatste moment een andere richting opgingen! 

Manta-rays kunnen wel 7 meter groot/breed worden. Deze waren gelukkig iets kleiner, maar toch nog zo'n 4 meter meter!! Dus toch wel indrukwekkend als ze recht op je af komen zwemmen!! Verder hebben we op de boottour ook nog een walvis met jong en dolfijnen gezien. En ook nog met een zeeschildpad gesnorkeld! Al met al een erg mooie dag!

De dag erop weer verder richting Denham/Sharkbay. Onderweg nog 'Stromolites', eencellige cyanide organismen, die een levende rots vormen, gezien.  En ook nog op Shelbeach geweest, een groot strand dat niet uit zand gemaakt is, maar uit allemaal kleine schelpen! Hier in een erg luxe kamer overnacht, met eigen keuken, woonkamer enz. Dus hier zijn we ook een aantal dagen gebleven. Vanhieruit zijn we naar Monkey Mia gegaan, wat bekend staat om de wilde dolfijnen die iedere ochtend helemaal tot aan het strand komen. Helaas mag je niet met de dolfijnen zwemmen en op dit moment zelfs niet in het water staan omdat er kalfjes bijwaren.... Maar ze komen toch nog op zo'n 1-2 meter afstand, dus echt heeeel dichtbij en heeeel mooi om te zien!

Vanuit Denham zouden we een nieuwe chauffeur krijgen voor de laatste 2 dagen naar Perth. Maar AARRRGGHH, wat een chauffeur, 'een driver from hell!!" . Die ochtend zaten we met z'n allen klaar in de bus om te vertrekken op de afgesproken tijd.....maar helaas geen chauffeur..... klein half uur later nog steeds geen chauffeur... Nope, hij had blijkbaar gisteravond iets te hard gefeest en lag nog te pitten. Uiteindelijk is Eline hem gaan wakker maken en wilde hij zelfs in eerste instantie ook nog niet eens opstaan!!! Echt waar, hoe bedenk je het!! Uiteindelijk, nog eens 20 minuten later, verscheen hij eindelijk met een nog half bezopen kop. Iedereen natuurlijk harstikke kwaad op 'm.... Vervolgens begint ie te rijden als een idioot, 10x om een rotonde heen enzo... Waarschijnlijk dacht ie dat ie grappig was...uuhhhh  NOT!!!! En vervolgens hebben Eline en ik de volgende 2 dagen met oordoppen in de bus gezeten, omdat meneer het leuk vond om de muziek loeihard aan te zetten en zelfs na veler verzoek weigerde om het zachter te zetten!!! ARGH, ik kon hem wel zijn nek omdraaien.... Dus ja, je kunt je voorstellen dat we zo onzettend blij waren toen we eindelijk in Perth waren. Daarnaast had ik langzamerhand ook echt genoeg van het zandhappen en het stof en rode zand wat werkelijk overal tussen en inging zitten en de groote leegte, enorme afstanden en uren achter elkaar in de bus zitten..... Dus ja, ik was echt opgelucht toen de lichtjes van Perth in zicht kwamen en we weer in de bewoonde wereld aankwamen!

Echter de laatste 2 dagen hebben we toch ook wel nog wat mooie dingen gezien en gedaan ; oa 'Nature's Window', een groot gat in een rots, wat uitziet als een 'raam' en je een schitterend uitzicht over de natuur en omgeving hebt!! De 'Pinnacles'; dit zijn grote spitse rotsen midden in een grote zandvlakte. En ook heb ik een overheerlijke grote visschotel voor maar $10,- veroberd...jammie!!

En nu ben ik alweer 1,5 week in Perth. Perth vind ik echt een geweldige stad. Sinds ik in Perth ben voel ik me echt weer een stuk beter. De afgelopen 'weken' was ik wat reismoe, snel geirriteerd en kon niet echt goed meer van dingen genieten. Dat is nu gelukkig weer over; ik heb weer goede zin, kan weer van dingen genieten en heb er weer zin in... Wat niet weg neemt dat ik alles en iedereen van thuis toch wel steeds meer mis. Eline en ik hebben trouwens besloten om ieder wat meer onze eigen weg te gaan.

Ja, en eenmaal in Perth had ik me voorgenomen om toch maar eens even wat werk te zoeken en mijn leeggeraakte kas wat bij te spekken. De 2de dag in Perth heb ik een nummer gebeld wat op een foldertje bij ons in het hostel ophing. Het was allemaal een beetje vaag; er stond dat je niets hoefde te verkopen, goed kon verdienen, vervoer geregeld werd en netjes moest uitzien...hmmm?? Maar goed, je moet toch wat, dus dat nummer gebeld en ik kreeg te horen dat ik over 2 dagen kon beginnen! Perfect aangezien ik nog maar weinig tijd heb.  Echter na het telefoontje was het nog steeds niet veel helderder wat ik nu precies moest doen.....alleen dat het iets met goede doelen te maken had, dat je tussen de $100 en $300 per dag kon verdienen, dat je cash uitbetaald kreeg, geen belasting hoefde te betalen, het werk zo simpel was dat een aap het nog kon doen (zei ie letterlijk) en je kon werken op de dagen dat je zelf wilde en dat ik over 2 dagen om 8;20 opgehaald zou worden....!!! HMMM?? Het klinkt bijna te goed om waar te zijn..... En ik heb geleerd dat als iets klinkt als te goed om waar te zijn, dat het dat vaak ook is! Dus een beetje achterdochtig was ik wel...

Gelukkig kon Eline dit werk ook doen en zouden we dus samen opgehaald worden en als het dus 1 of andere enge seriemoordenaar zou zijn, dan waren we tenminste nog met zijn 2-en  (alsof dat wat uit zou maken...;-)). Dus die ochtend wij met zijn 2-en aant wachten en aant wachten en aant wachten, maar geen auto....  en ondertussen allerlei scenario's aant het bedenken; seriemoordenaar, slavenhandel, sexindustrie enz;-).  Uiteindlijk maar eens even gebeld en ja hoor, bleek dat ie ons vergeten was....!!!???   Maar goed, 10 minuten later was ie er dan eindelijk en werden we naar een huis gebracht en daar bleken gelukkig nog meer 'backpackers' te zijn (als het een seriemoordenaar was, zou het nu wel erg moeilijk voor hem worden). En daar kregen we uitgelegd wat we moesten doen; namelijk geld inzamelen voor goede doelen. Deze meneer maneged 2 goede doelen; 1 voor blinden (blind sporting council) de ander voor het milieu. Ik moest geld gaan inzamelen voor de blinden. Iedereen werd vervolgens in de wijde omgeving gedropd bij de ingang van verschillende winkelcentra en daar STA je dan zo'n 9 uur!.... STAAN,  niet zitten , niet lopen, maar STAAN op 1 en dezelfde plek.... met je collecte bus. En zeg je steeds 1000x achter elkaar hetzelfde zinnetje; 'Hello sir/mem, donation for the blind' . En hopen dat de mensen maar gul zijn en veel geld geven... want jouw loon van die dag is 35% van het geld wat je opgehaald hebt (dus niet al het opgehaalde geld gaat 'helaas' naar het goede doel). Dus haal je veel op, verdien je veel. Haal je weinig op, verdien je weinig.

De eerste dag heb ik iets meer dan $400 ogehaald en heb ik zelf dus $150 verdiend, wat blijkbaar best goed was voor een eerste dag werken. Vrijdag had ik een dagje vrij om wat dingen te regelen en zaterdag en zondag schijnen de beste dagen te zijn om geld in te zamelen , dus heb ik wel gewerkt. En blijkbaar ben ik niet zo slecht in dit 'werk' want beide dagen heb ik meer dan $1000, - dollar opgehaald en heb ikzelf dus op beide dagen zo'n $400,-  verdiend!!!! En dus in totaal bijna $1000,- verdiend in 3 dagen! Niet geheel verkeerd toch?! Na iedere dag was ik wel helemaal gaar; je voeten, rug en armen (van het omhoog houden van de zware collectebus), doen onnoemelijk pijn.... maar ach, voor wat, hoort wat...;-).

Verder ben ik nog naar Fremantle geweest, een leuk plaatsje ten zuiden van Perth. Hier vond ik met name de gevangenis erg indrukwekkend. Deze gevangenis is lang geleden gebouwd om oa de gevangene van Engeland naar te 'verbannen'.  De gevangenis is tot en met 1993 nog in gebruik geweest als echte gevangenis, maar is toen moeten sluiten, mn omdat ze zelfs toen (dus nog geen 15 jaar geleden) geen sanitaire voorzienigen in de cellen hadden en de gevangene een emmer als wc moesten gebruiken. Je kunt je de stank enzo wel voorstellen op een dag dat het 45 graden is..... Ik heb een tour door de gevangenis gedaan, waarin we zelfs 'death-row' en de executie-kamer hebben gezien....  zeer 'indrukwekkend' allemaal.

En afgelopen dinsdag ben ik een dagje naar Rotness-Island geweest. Dit is een klein eilandje zo'n 20km voor de kust van Fremantle. Dus met de boot erheen. Je vaart dan over de Swan-rivier en langs deze ribier staan echt gigantische villa's en oa het duurste 'huis' van Australie....dit husi kun je namleijk kopen voor niet minder dan zo'n 80 milj.dollar..... ach niet meer dan wat kleingeld, toch;-). Op Rotness mogen geen auto's rijden, dus de beste manier van transport is een fiets huren... Het is een schitterend eilandje, de natuur is erg mooi, er leven 'Quokka's' (een apart soort mini-kangeroo)  en er staat nog een intacte unieke 'kanon' van WWII, die nergens anders op de wereld te zien is, plus de bijbehorende tunnelsystemen, allemaal erg interessant. Na de tunneltour, kreeg ik van van andere toeristen te horen dat het andere uiteinde van het eiland erg mooi was... Dus oke, ik weer op mijn fietsje en fietsen....  Alleen...pffff, berg op, berg af, berg op, berg af.....en zadelpijn kan ik zeggen!! Na wat gehijg, gepuf en wat gevloek was ik er dan eindelijk..... en toen keek ik op mijn klok......ohohooo 15;25...een beetje de tijd uit het oog verloren, want om 15;45 moest ik weer bij de boot zijn, die om 16;00 zou vertrekken (de laatste vd dag) van de andere kant van het eiland!! Dus ik ben weer op mijn fiets gesprongen en heb gefiets zoals ik nog nooit in mijn leven gefietst heb..... IK heb me de benen onder mijn lijf uit gefietst en kwam trillend, shakend en met een hoofd als een ge-explodeerde tomaat aan bij de pier..... 1 minuut voor 16;00...YES, I made it!! Ik voel de spierpijn echter nu nog;-).

Tja en dat was het dan weer. Morgen vertrek ik weer uit Perth, helaas. En vlieg ik naar Alice Springs, midden in Australie. Hier doe ik een 6-daagse tour naar het zuiden richting Adelaide en eenmaal in Adelaide, maak ik een 3-daagse tour naar Kangeroo-Island en vlieg ik nog op en neer naar Port Lincoln voor mijn (voorlopig) laatste spannende activiteit. En dan is het alweer begin november en heb ik nog maar 2-3 weken in Australie voordat ik weer naar New Zealand vlieg.. Time flies......

Dus ja, dat was weer even update van mijn kant van de wereld. Van het kort en bondig is (zoals gewoonlijk;-)) weer eens niets gekomen...maar ja.

Oh ja, ook heb ik eindlijk nog wat laatste foto's vd oostkust op de site gezet, dus die kunnen jullie ook nog 'even' bekijken.

Nou lieve lezers, ik hoor graag hoe het aan jullie kant van de wereld gaat, dus laat gerust een berichtje achter:-).

Doegggg.

Liefs Claudia