Kakadu National Park

14 september 2008 - Darwin, Australië

Hallo lieve mensen,

Alweer een verhaal. Ik ben goed bezig he;-).

Afgelopen woensdag namiddag werden we bij ons hostel opgehaald door een 'gepimpte' 4WD bus om naar Kakadu te gaan. Zoals ik al zei, schijnt Kakadu 1 van de mooiste parken van Australie te zijn. Het behoort tot de 'World Heritage'lijst en is zelfs 1 van de weinige plekken ter wereld, die zowel op  natuur- als cultureel gebied erg bijzonder zijn. Het wordt mede-gemanaged door de oorspronkelijke bewoners; de Bininj-Aboriginals. En het ligt meteen naast een ander mooi nationaal park; Arnhem-land.


Na een introductie met de andere reizigers (4 Duitsers, 2 Oostenrijkers, 1 Fransman, 2 Polen, een Koreaans meisje, een Schot en 2 Amerikaanse meiden en de gids) was het een flinke rit tot aan onze 1ste kampeersite. Onderweg stopten we nog even om hout te sprokkelen en vanaf toen wisten we ook dat dit dus een echte 'kampeertrip' zou worden; geen luxe, geen elektriciteit, geen bedden. Bij aankomst op de kampingsite (waar trouwens een schedel van 1 vd de grootste krokodillen ter wereld tentoongesteld ligt; een 'croc' van zo'n 8 meter!!), gingen we meteen aan de slag om een kampvuurtje te stoken en alles uit te laden. Vervolgens werd op het open vuur een lekkere maaltijd gekookt en opgepeuzelt rond het kampvuur. Ondertussen was het al flink donker geworden, maar gelukkig kregen we toch genoeg licht van de maan. Na het afwassen en opruimen, hebben we nog allemaal mogen proberen op een echte didgeridoo te spelen, maar jee wat is dat lastig, zeg....het ziet er zo gemakkelijk uit..even in een holle tak blazen, denk je, maar neem van mij aan, het is moeilijker dan je denkt!! Het enige wat ik eruit kreeg was; "bpppffffff";-).

En 'last but not least', legde onze gids ons uit hoe we die nacht precies zouden overnachten...namelijk op een traditionele Aussie-way, onder de sterrenhemel, in een 'Swag". Een swag is een soort slaapzak waar al een dun (erg dun) matrasje in verwerkt zit.... dus geen tent ofzo, nee gewoon alleen een swag....in de buitenlucht....  Nou, vind ik dat in Nederland niet zo'n probleem, au contraire,genieten van een mooie sterrenhemel, heerlijk.... maarre we zitten hier niet in Nederland, we zitten in Australie, een land (en zeker dit gebied) waar ook allerlei interessante, maar o zo giftige beesten leven.... slangen en spinnen en natuurlijk ook nog de niet-giftige, maar zeker niet minder irritante steek-insecten...hmmmm.... Maar de gids verzekerde ons, dat in zijn carriere als gids (toch zeker 4 jaar..), nog nooit iets fout was gegaan. Dus ja, okey daar vertrouw je dan maar op....

Eenmaal ingenesteld in mijn slaapzak (op mijn swag), liet het gevoel en gedachte van allerlei  beestjes me toch niet geheel met rust, met als gevolg dat ik de volgende ochtend, om 6;00 niet echt uitgeslapen opstond. Meteen nadat we alle spullen weer ingeladen hadden, gingen we op weg naar onze eerste 'sight' van die dag; een boottocht over /door een Billabong. Dit is een stuk land dat (met periodes) onderwater staat. Nu tijdens het 'droge' seizoen, is vrijwel alles goed te bereiken en staat het waterniveau vrij laag. Echter in het 'regen'seizoen, valt zoveel regen dat het waterniveau tussen de 2 en 5 meter! stijgt en dus een groot deel van het gebied (inclusief de wegen) geheel onderwater verdwijnen.

De boottrip door de Billabong was echt weer overweldigend mooi. Het gebied was zo vredig en sereen,  echt een perfect stukje natuur. Een harmonie tussen flora en fauna....Weet niet precies hoe ik het onder woorden moet brengen.... maar een wonderschoon stuk rivier omgeven door geweldige aparte bomen en planten (waaronder de schitterende lotuslelie) met kalme mooie oevers waar allerlei dieren naast elkaar leven; krokodillen, eenden, kangeroo's, zeldzame vogels, enz. We zagen een aantal flinke krokodillen, zelfs eentje die net een prooi gevangen had.....

Natuurlijk moesten wij allemaal goed onze armen en handjes binnenboord houden, want deze 'crocs' vinden een lekker stukje mensenvlees niet verkeerd op zijn tijd... In het hele nationale park staan overal waarschuwingsborden om zeker niet te zwemmen in deze wateren en altijd langs de oeversd goed op je hoede te zijn.

maar het was echt een heerlijke boottrip en misschien wel 1 van de meest 'mooiste/vredigste stukjes aarde' die ik ooit gezien heb.....

Na weer voet aan wal gezet te hebben, was het tijd voor een (kampeer)ontbijtje, om daarna met een volle maag verder te gaan naar 2 beroemde 'Aboriginal Rock Art sites' in Kakadu. Hier zijn de rotstekeningen te bewonderen die Aboriginals ooit (lang, lang geleden) gemaakt hebben. Ook dit was weer zeer interessant en mooi om te zien en de verhalen en geschiedenis hierover te horen. En op beide plekken zijn we vervolgens ook naar de top van de rotsen/berg geklommen (wat niet echt een makkelijke klim was in zo'n 35 graden en een flinke luchtvochtigheid), maar zonder twijfel de moeite waard was; geweldige 360 graden  uitzichten over Kakadu en Arnhem-land! Super!!

Aan het einde vd de dag, op weg naar de volgende kampplaats, zijn we nog even gestopt om naar een platform te gaan waar je uitzicht hebt over 1 van de 'wetlands' en waar 100en vogels van allerlei soorten en maten te zien zijn. Voor vogelliefhebbers echt een paradijsje op aarde. Tijdens de wandeling naar het platform, liepen we rustig en zachtjes, totdat ik plotseling geritsel hoor in een tak zo'n 30 cm links van mijn hoofd... Ik kijk naar links en zie daar, meteen naast me, op ooghoogte, een felgele slang van redelijk formaat zitten!! Gelukkig was de slang meer bang voor mij dan ik voor hem en verdwijnt binnen een paar seconden naar het topje vd boom.....pffff, toch wel even schrikken...

's Avonds weer op een open vuurtje gekookt, lekker gegeten en in/op de swag gaan liggen. En helaas was deze nacht geen beter succesverhaal dan de vorige en word ik ook dit keer gebroken wakker.... en dat met een vrij zware dag voor de boeg. Want vandaag gaan we naar de Twin-falls en de Jim-Jim-falls, 2 bekende en (schijnt) schitterende watervallen. Alleen het is een hele opgave, met veel klim en klauterwerk, om daar te komen. De tocht naar de eerste waterval, de Twin-falls, is, (na een korte bootocht door de schitterende 'gorge') vooral een klim waar we erg voorzichtig en langzaam te werk moeten gaan, omdat we op onze slippertjes zijn (wat ons gezegd was geworden dat we die konden aan laten,.....uhh NOT!!) en erg weinig grip hebben op de spekgladde rotsen. Na een flinke klim komen we bezweet en toch redelijk buiten adem aan bij de waterval, een mooie ingesloten, doodlopende 10tallen metershoge 'gorge' (ravijn/rotsvallei) met een kristalhelder meertje en parelstrandje. We mogen hier echter niet zwemmen, omdat het eco-syteem te gevoelig en kwetsbaar is.  En aangezien het het droge seizoen is, valt de waterval zelf een beetje tegen, maar de omgeving is de klim zeker waard.

Na deze waterval vervolgen we onze tocht naar de volgende waterval via een extreem hobbelige weg (we worden flink door elkaar geschud). Ondertussen is de temperatuur weer flink gestegen en is het bloedje warm. En voor deze klim wordt ons wel aangeraden de wandelschoenen aan te doen, dus waarschijnlijk staat ons flink wat te wachten..... En ja.....het wordt echt een flinke en uitputtende klim. We moeten ons een weg banen, door, over, langs metershoge rotsen en dat in deze hitte...pfffff, jeetje, het kost me flink gepuf, gehijg en gezweet en na een tijdje heb ik het even helemaal gehad en vervloek ik alles en iedereen en foeter dat deze waterval 't maar beter waard is...... En na bloed, zweet en tranen kom ik dan eindelijk bij de ........waterval........niet dus......er is helemaal geen waterval!!!! (ook weer vangwege het droge seizoen). Er is wel weer een mooi ingesloten kristalhelder meertje ingesloten tussen de metershoge rotswanden........maar geen waterval.....Argrhhh. Maar gelukkig mogen we hier wel een dip in het verfrissende water nemen en kan ik gelukkig even afkoelen (letterlijk en figuurlijk;-)). En ja zeker, ook hier is het weer mooi.... maar of het de afgrijselijke klim waard was (die we ook weer terug moesten maken)...uhhhm, ik weet niet.....

En na een lekkere lunch, beginnen we aan onze 5 uur durende rit terug naar Darwin, waar we rond 18:30 uitgeput aankomen... Al met al was ook deze tour en deel van Australie  weer een hele mooie en geweldige ervaring.

En komende dinsdag vertrekken we weer uit Darwin. Nu richting westkust, eerst langzaam richting Broome en dan zuidelijker naar Perth. We gaan nu met een hop-on-hop-off bus en stoppen op verschillende interessante plekken onderweg. Dus dit staat voor de komende 2-3 weken op het programma.

Liefs Claudia

 

Foto’s

4 Reacties

  1. Marieke:
    14 september 2008
    Ha Claudia,
    Wauw, het ziet er mooi uit op de foto's, en wat heb je veel dieren gezien! Groetjes, Marieke
  2. natje:
    14 september 2008
    Wat worden we verwend met meerdere verhalen in 1 week tijd, super! Zag er knus uit dat huis van de melkboer. Wat moet je je toch vredig voelen, met al die mooie beelden voor je. Herkennen we je nog als je er weer bent? Geniet verder, dikke knuf scheufke (al noem ik mezelf zo niet graag maar voor jou dan hihi) xxx
  3. Lily:
    14 september 2008
    Hoi Claudia,,
    Wat een avonturen.
    We kijken altijd weer uit naar je verhalen.
    Hier gaat alles zijn gewone gangetje..
    Groetjes ook van Ankie en Hamza
    Lily
  4. nicole:
    15 september 2008
    Wauw, wat een verhalen allemaal! Ben er maar eens even goed voor gaan zitten en heb alle blogs en foto's eens op mijn gemak bekeken. Wat geweldig! En dan mag je dit nog 4 maanden gaan doen, super hoor! Wel jammer dat het dan langer duurt voordat je terug bent :-(

    Nou, genietse he? En keep up the good work met frequente berichten!

    Kus van mij